بسم الله الرحمن الرحیم

بیایید بی مقدمه شروع کنیم:

امروز را روز عفاف و حجاب نام گذاری کردند.

چرا؟ برای چی؟ به چه اجازه ای؟(جوابش با شما)

یه جوری می گن امروز سالروز  اعلام کشف حجاب از سوی رضا شاه بوده!

چرا؟ الان از آن خاطره تلخ یاد می شود؟

غالبا این کارها را برای این می کند که به تلافی آن واقعه ای که رخ داد عملکردشان محکم تر شود! اما ما چرا این کار را می کنیم؟

در آن زمان   کشور های خارجی شاه ایران را دعوت کردند به هر بهانه ای ،ولی در پهلو قصد و قرض خاصی داشتند که همه میدانند.

ولی آن زمان آنها اشتباه کردند چرا که در آن زمان هنوز غیرتی موجود بوده، دشمن نمی دانست اگر کاری را واضح انجام دهد مردم هوشیارانه عمل می کنند.

اما حالا خودش را به زحمت نداخته البته لازم به ذکر است که رضا شاهی هم موجود نیست،در عوض غیرتی هم در کار نیست!

ناراحت نشوید آخه از داخل کار حله دیگه نیازی نیست چادر ازسر بکشند چون خودشون در آوردند. البته الان که دیگه حرفی از چادر و اینها نیست چون شکر خدا یک تکه پارچه به اسم شال که فقط تعلق به فرق سر دارد وجود دارد .

گاهی اوقات انسان دچار شک می شود که نکند نعوذبالله حکم خدا فقط تعلق به همان یک تکه از سر دارد!!!!!!!!!!!!

امروز اگر به خودتان زحمت بدهید پایتان را از در خانه بیرون بگذارید چیزهای می بینید که باورتان نمی شود اینجا ایران است!

آخه چون مانتو فروش های ما به فکر هزینه هستند صرفه جویی میکنند و دیگر مانتوی آستین بلند نمی دوزند آخه خسته می شن.

جای قشنگش اینجاست که کار از تنگی و کوتاهی قد مانتو گذشته !حالا دیگه در آستین نیز صرفه جویی میکنند!!!!!!!

آهای باغیرت ها ، آهای ایرانی هایی که غیرتتان زبان زد است کجایید؟

نمی دانیم نفهمیده که چه کارهایی که نمی کنیم ، از خیاط و فروشنده و خریدار و پوشنده همه داریم خیانت می کنیم و در آن دنیا باید جواب بدیم به کسانی که در آن سال برای حفظ عفاف و اسلام سنگ کوب کردند ،به آنهایی که بچه هایشا ن سقط شد به خاطر اینکه جلوه گر اسلام باشند، به آنهایی که از زندگی گذشتند و رفتند و جلوی بیگانه ایستادند و از ناموس دفاع کردند شهید و جانباز و شیمیایی شدند.

انگار شرم داریم از این موضوع حرفی به وسط بیاریم.

خیلی راحت دین فروشی نکنیم.

اجازه ندهیم   اجازه ندهید

کمی چشمهایمان را باز کنیم که دیگر چادر کشیده نمی شود بلکه ................................

بسه دیگه سردرد میگیرد ولی خیلی حرف داریم.

به امید ظهور دولت یار

التماس دعا

یاحق

بسم الله الرحمن الرحیم

می گن ماه رجب، ماه خداست.

می گن خدا در این ماه بنده نوازی می کند.اما از طرفی هم می گن اگر بنده زرنگ باشه اونوقت که زمان عشق بازی پیدا می کنه.می گن در این ماه ،سه روز خاص، یعنی خاصه خاص وجود داره که فقط وفقط مخصوص عاشقانه.می گن ایام البیض نام داره.در واقع همون اعتکاف خودمون.

می گن دعوت نامش به دست هر کسی نمی رسه.هر کسی رو هم راه نمی دن.، یه جوری دیگه می شه گفت:در این عشق بازی فقط عاشقان بازی هستنند.

آخه می گن در این سه روز عاشقا تو خونه ی خدا مهمون می شن. می گن خدا آنقدر هوا خواه این مهموناش می شه که حتی یه لحظه هم دلش نمی خواد به مهمونش بد بگذره.مهمون ها از در خونه ء خدا بیرون نمیان مگر برای کارهایی هچجون تجدید وضو.

می گن خدا و مهموناش در این سه روز با هم حال هوایی دارند.

می گن مهمونای خدا که دعوت نامه ء خصوصی بهشون می رسه  قبل از شروع این مهمونی خودشون را آماده می کنند. البته همیشه مهمونا ثابت نیستند گاهی اوقات مهمون جدید هم دارن. می گن اون مهمونای جدید یعنی اون تازه واردا یه حال و هوای جدیدی به مهمونی میدن.

خوش به حالشون

خیلی قشنگه که خدا کسی رو به مهمونی دعوت کنه. یه جوری انگار خدا به بندش می گه بیا دلم خیلی برات تنگ شده ، بیا این سه روز دنیا رو رها کن. بیا این سه روز با من صفا کن ،بیا تو خونه ء من ،بیابنده ی بنده ی خودم شو، بیا جایی که نتونی به چیزی که زود گذر به چیزی که من خلق کردم که در این دنیا حوصله ت سر نره مشغول بشی و فکر کنی ، بیا بیا من خیلی وقته که منتظرت بودم.

قشنگ تر از همه این جاست که طرف تا هنوز نرفته مهمونی ببینه چه خبره ، بود ونبودش در این مهمونی براش مهم نیست ولی اون زمانی که رفته ، یه کم شیرینی مهمون بازی رفته زیر دندونش اونوقت که دلش می خواد زمین و آسمون را به هم بدوزه تا دوباره بتونه بره مهمونی.

اما سخت ترین لحظه هم وجود داره ،اونجایی که طرف یه بار رفته ،عاشق شده ، تشنه شده ، پر پر می زنه برای حضور توی این مهمونی ولی بهش می گن شما دعوت نشدی ،نمی شه شما بیای مهمونی، دیگه برا ی شما جا نداره ، تو همون لحظه دنیا روی سرش خراب می شه ،چشماش سیاهی میره ،گوشاش نمی شنوه ، دلش  می خواد فریاد بزنه که چرا؟؟؟؟ منم می خوام بیام مهمون خدا بشم! با خودش فکر میکنه که دیگه خدا تحویلش نگرفته ، یا نتونسته خوب مهمونی باشه که صاحب خونه راهش نداده.

روزای مهمونی میره دم اون خونه با حسرت به مهمونا نگاه می کنه.حسرت به دل از جلوی در خونه ای که مهمون داره رد می شه. مدام به مهمونای اون مهمونی التماس دعا می گه ، می گه شما ها که آبرو دارید پیش صاحب خونه برای من بی آبرو ، آبرو گرو بذارید که شاید صاحب خونه دفعه ی بعد من را هم دعوت کنه.

آهای شماهایی که دعوت شدید حواستون باشه مفت این مهمونی را از دست ندید ، هوای لحظه لحظه های این مهمونی را داشته باشید که اگر سال بعد جا موندید حسرت نخورید.

حالا این مهمونی بزرگ تقریبا داره نزدیک می شه آهای عاشقای که دعوت شدید و خدا پذیرای حضور شماست برای اونایی که جا موندن دعا کنید. قدر لحظه لحظه های این مهمونی را بدونید که خدا میزبان شماست.

الهی که همه بتونن در این مهمونی شرکت کنند و فیض ببرن.

یه امید ظهور دولت یار

التماس دعا

یا حق