عید زمانی است که خداوند متعال برای جایزه دادن و بهره مند کردن بندگان از نعمتها ، آن را در میان روزها انتخاب می کند ، تا برای گرفتن خلعتها و عطایا جمع شوند و به همگان اعلام کرده است که به درگاه او روی آورده و با اعتراف به بندگی و آمرزش خواستن از گناهان و عرضهء نیازها و آرزوهایشان برای او تواضع نمایند. خداوند نیز در تمام این موارد به آنان وعده ء اجابت و اعطایی بالاتر از آرزوهایشان بلکه بالاتر از آنچه در دل بشری خطور کرده ، داده است . دوست دارد در چنین روزی به او خوش گمان بوده و جانب امیدواری به قبول خداوند و آمرزش و عطای او را بر جانب ترس از رد وعذابش ترجیح بدهند.

نا امید ورشکسته در این روز از معنی عید غافل و سرگرم آرایش خود برای مردم و کف زدن بوده و از امر مهم درخواست عطوفت و رحمت پروردگارغافل است. بجای انس در مجالس پاکان و خواص پروردگار جهانیان ، پیامبران و رسولان و شهداو صدقین، با چهار پایانی مانند خود خو گرفته و درجات بهترین جاهای بهشت را رها و به طبقات جهنم چسبیده است. بالاتر،پناه خدای متعال و جبار آسمانها و زمین را به زمین و عالم طبیعت فروخته است.چه ور شکستگی بزرگ و آشکاری!!!!!!

خلاصه خداوند ماه مبارک را میدان مسابقه ی عبادت خود قرار داده و بندگانش را در روز عید فرا خوانده تا برای گرفتن جوایزو هدایا جمع شوند.

و در آخر:

اندکی تاخیر کن ای ماه نو پنهان بمان

ساروان لحظه ها آهسته تر محمل بران

شاید این یک یا دو شب را پاس دارم تا سحر

عید را در خویش یابم تا به شب در آسمان

به امید ظهور دولت یار

التماس دعا

یاحق